Özledim işte o kadar !

Belki de olması gereken sahiden buydu.
Belki de sen benden gitmek için doğmuşsundur olamaz mı ?
Belki de tanrı benim sabrımı ölçüyordur neden olmasın ?
Bu sorulardan bıktım artık,
bildiğim tek şey var seni çok özledim
laf olsun diye söylemiyorum sahiden çok özledim,
Yavrusnu kaybeden bir anne gibi,
eşinin yolunu gözleyen bir seven gibi
özlemiş olamaz mıyım ? Özledim işte !
Yazamadıklarım var yüreğimde! Yazamıyorum işte!
Sanki sayfalara anlattığım an İsrafil suru üfleyecekmiş gibi
hissetiğim için anlatmaya korkuyorum
Aslında korktuğum tek şey bu değil,
seni başkasıyla mutlu düşünmekten,görmekten,
başka yatakta hayal etmekten de çok korkuyorum.

Bok mu vardı gidecek!
Kalsaydın daha çok sevebilirdim seni,
kalsaydın şu sol yanımda geceleri uyutmayan ağrılar olmazdı!
Yüreğim gece yarılarında daralmazdı!
Şu an olduğum yere uzanmış,
nerede olduğunu bilmediğim,tahmin bile edemediğim halde,
harfleri ağlatıp bu mektubu sana yolluyorum...
Biliyorum cevap alamayacağım asla!
Ve sende kurduğun düzeni darma dağın edip dönmeyeceksin hiç bana!
Biz çok iyiyiz bizi merak etme,hatıraların hala dizlerimde
fotoğrafların çatlak duvarlarımda, şüpheyede düşme sakın!
Seni hala ilk günkü gibi çok seviyorum,
Ne kadar mı çok ?
İnsanların parayı sevdiği kadar!
Şeytanın günahı sevdiği kadar!
Ben de seni çok seviyorum işte o kadar !

Mehmet Ali KILINÇ